‘பரிசுத்தமில்லாமல், ஒருவனும் தேவனை தரிசிப்பதில்லை!’ (எபி 12:14)

நாம் பரிசுத்தமுள்ளவர்களாய் இருக்கிறோமா? நாம் கர்த்தரை தரிசிப்போமா?

இந்த அவசரமான, பரபரப்பான உலகில் – சில நிமிடங்கள் அமைதியாக, பரிசுத்தத்ததை குறித்து சற்று சிந்தித்துப்பார்ப்போம். “பரிசுத்தமில்லாமல், ஒருவனும் கர்த்தரைக் காணமாட்டான்!”

ஒரு மனிதன் மதம், பக்தி என்ற விஷயத்தில் மிகுந்த வைராக்கியமாக இருக்கலாம் – இருந்தாலும், அவன்  உண்மையான பரிசுத்தத்தை அடைய முடியாது.

உண்மையான நடைமுறைக்கேதுவான பரிசுத்தம் எது?

அது அறிவு சார்ந்தது அல்ல – பிலேயாம் அதை பெற்றிருந்தான்.

அது பெரிய பதவியை கொண்டது அல்ல – யூதாஸ் காரியோத்து அதை பெற்றிருந்தான்.

அது, பெரிய, பல காரியங்களை செய்கிறது அல்ல – ஏரோது அதை கொண்டிருந்தான்.

அது, வெறும் பக்தியில் கொண்டிருக்கிற வைராக்கியம் அல்ல – யெகூ அதை கொண்டிருந்தான்.

அது, வெறும் வெளிப்புற நடத்தை மற்றும் ஒழுக்கத்தை குறித்து அல்ல – பணக்கார வாலிபன் அதை கொண்டிருந்தான்.

அது, வெறும் பிரசங்கத்தை கேட்கும் சந்தோஷத்தை கொண்டிருப்பது அல்ல – அது எசேக்கியல் காலத்தில், யூதர்கள் கொண்டிருந்தனர்.

அது தேவ பிள்ளைகளோடு கூடிய ஐக்கியம் அல்ல – யோவாப், கேயாசி, தேமா அதை கொண்டிருந்தனர்.

இருந்தும், மேலே சொல்லப்பட்ட அனைவரும்  பரிசுத்தவான்கள் இல்லை. இவைகள் மட்டும், பரிசுத்தம் அல்ல. ஒரு மனிதன், இவைகளில் எதாவது ஒன்று கொண்டிருந்தாலும், – இவர்கள் ஒருபோதும் தேவனை தரிசிப்பதில்லை.

வேத பூர்வமான பரிசுத்தம் என்ன என்பதை இப்பொழுது உங்களுக்கு சொல்லுகிறேன்.

1. பரிசுத்தம் என்பது, வேதத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள, அவருடைய மனதை அறிந்து, தேவனோடு ஒரே மனதை கொண்டது.
2. ஒரு பரிசுத்தவான், தனக்கு தெரிந்த அத்தனை பாவத்தையும் தடுத்து, தெரிந்த அத்தனை கட்டளைக்கு கீழ்படிவான்.
3. ஒரு பரிசுத்தவான், நமது ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து போல வாழ முயற்சி செய்வான்.
4. ஒரு பரிசுத்தவான், சாந்தம், பொறுமை, கனிவு, தயவு, மற்றும் நாவை அடக்கி ஆளுதலில் பின் தொடருவான்.
5. ஒரு பரிசுத்தவான், சுயத்தை வெறுத்தல், மற்றும் நிதானத்தை கடைபிடிப்பான்.
6. ஒரு பரிசுத்தவான், சகோதர சிநேகம், மற்றும் அன்பை கடைபிடிப்பான்.
7. ஒரு பரிசுத்தவான், பிறர் மீது, இரக்க குணத்தையும், இரக்கத்தின் ஆவியையும் கொண்டிருப்பான்.
8. ஒரு பரிசுத்தவான், பரிசுத்த இருதயத்தின் பின் செல்லுவான்.
9. ஒரு பரிசுத்தவான், தேவ பயத்தை கொண்டவனாய் வாழுவான்.
10. ஒரு பரிசுத்தவான், தாழ்மையை கொண்டவனாய் வாழுவான்.
11. ஒரு பரிசுத்தவான், தன் வாழ்வின் அனைத்து பகுதலிலும், கடமைகளிலும், உண்மைத்தன்மையை கடைபிடிப்பான்.
12. கடைசியாக, ஆனால், முக்கியமாக, ஒரு பரிசுத்தவான், ஆவிக்குரிய சிந்தையை கொண்டிருப்பான்.